Hoe het allemaal begon & vertrek naar Australië

Okay, nu dan echt mijn eerste blog! 

Hoe het allemaal begon… februari/maart 2016.. Ik had geen baan, studeerde niet, met judoën ging het ook niet al te best en ik had het gevoel dat ik stil stond en geen progressie meer maakte, op wat voor een manier dan ook.  Al met al.. ik voelde me “een hoopje ellende” .. Ik wist dat er iets moest veranderen en wel snel! Ik zat in de auto luisterend naar muziek, je weet wel die foute Q Music muziek lijst, altijd goed om mee te blèren.. Anyways… op dat moment dacht ik bij mezelf.. Ik ga naar Australië!
 

Ik kwam thuis en kon niet slapen door die gedachten. Omdat ik niet kon slapen ging ik serieus een beetje research doen over Australië. Twee dagen later besloot ik tegen mijn ouders te zeggen dat ik naar Australië wilde gaan. Een beetje uit het niets zei ik “pap, mam ik ga naar Australië”. De eerste reactie die ik kreeg was ach jij.. doe niet zo gek.. wat moet je daar in Australië? Waarop ik reageerde.. werken.. ergens vroeg ik mezelf inderdaad ook wel af “dais wat moet je daar.. in Australië aan de andere kant van de wereld”..

Maar goed..  om naar Australië te gaan heb je natuurlijk wel geld nodig.. Dus ik ging, meer gemotiveerd dan anders, opnieuw opzoek naar werk ik solliciteerde online als callcenter medewerkster voor een grote verzekeringsmaatschappij. Diezelfde dag nog  kreeg ik een telefoontje terug of ik op gesprek wou komen.. zo gezegd zo gedaan. Twee dagen later ging ik op gesprek, ik moest een of andere leestoets doen, waarom i don’t know, maar goed ik had de toets gehaald en was mede daardoor aangenomen.

Diezelfde week was ook carnaval maar gelukkig hoefde ik pas na de carnaval te beginnen met werken! Lucky me! Ik had carnaval goed gevierd en mijn ouders vertelde tijdens de carnaval tegen veel van hun vrienden “dais gaat naar Australië! Reacties:  oooh sjiek… wanneer??. Om heel eerlijk te zijn maakte me dat een beetje angstig zo van jeetje wat ik heb ik nu weer gedaan… Maar goed, na een paar dagen goed gefeest te hebben begon ik met volle moed aan mijn nieuwe baan!

De eerste maand van mijn werk bestond uit een training en verschillende toetsen wanneer ik deze toetsen niet haalde kon ik de baan op mijn buik schrijven. Alles tijdens de training ging goed sterker nog ik voelde me super. Ik had een super leuk meisje leren kennen waarmee ik nog steeds bevriend ben en ik haalde al mijn toetsen.. wat in hield: JEEEHJ ik kan blijven! Ik voelde me helemaal geweldig en het kon niet beter. Ik begon zelfs te twijfelen of ik wel naar Australië moest gaan.. aangezien alles nu toch ineens "perfect" leek te zijn. Telkens als het gesprek “Australië” aanbod kwam probeerde ik er niet zo veel op in te gaan..  Ik begon zelfs “bang”  te worden om daadwerkelijk weg te gaan aangezien op dat moment “alles” goed ging.

Mei/juni 2016
Ik werkte ondertussen een paar maandjes, had niet meer zoveel over Australië gesproken terwijl dit juist weer de periode was waarbij ik er weer zoveel aan moest denken. Eind mei begon ik me niet zo goed te voelen.. na een tijdje op en neer te gaan naar de dokter bleek in juni dat ik een B12 te kort had.. “jeetje dat heb ik weer…” dacht ik bij mezelf. Ik kreeg injecties en begon me na een tijdje eindelijk beter te voelen.. eind juni kwam het onderwerp Australië weer veel aanbod thuis waarop mijn moeder zei:  Dais… boek je ticket en ga naar Australië…  de dag nadat mijn moeder dit zei heb ik alles geregeld om naar Australië te gaan.

September/oktober 2016
September was mijn laatste werkmaand, iedereen wist nu dat ik echt naar Australië ging en zelfs op het werk werd met mij over niets anders meer gesproken. “Super dat je die stap zet Daisy.. veel succes”.  Oktober was mijn laatste maandje thuis.. ik vond het allemaal zo spannend, was zo zenuwachtig voor wat ik allemaal zou gaan meemaken (zo “stoer” als dat ik was liet ik dat natuurlijk niet merken). Natuurlijk werd er dan ook thuis en in mijn vriendenkring over niets anders meer gesproken.

Tijdens de verjaardag van mij en Shirley zijn we naar Eindhoven geweest  met z’n drieën (Joeri, Shirley en ik) en hebben een hele leuke dag samen gehad.. heb er echt van genoten vooral met in mijn achterhoofd de gedachte dat ik hun een hele lange tijd zou gaan missen…

Twee dagen later zouden we gaan uit eten voor Shirley haar verjaardag en zaterdag  zou ik een feestje thuis hebben voor mijn verjaardag en een soort van afscheidsfeestje. Ik had er al mijn vrienden voor uitgenodigd en iedereen had gezegd te komen waar ik heel blij mee was! Het was uiteindelijk vrijdag, de dag dat we zouden gaan uit eten voor Shirley, ik had er eigenlijk niet zoveel zin.. maar goed ik had me toch helemaal opgedost om te gaan. Eenmaal aankomend bij Shirley en Joeri, was Shirley nog niet klaar om te gaan… Waardoor ik geïrriteerd was want ik had en pijn aan voeten van die “stomme schoenen” die ik droeg en ik had ontzettende honger! Ik ging naar binnen.. waar is shir.. waar blijft ze nou… ik heb honger.. en pijn aan mijn voeten… ik deed vervolgens de deur open en al mijn vrienden stonden daar… SUPRISEEEEE.. vond het zooo lief dat Shirley en Joeri dit geregeld hadden en zoooo lief dat iedereen er was!

Vertrek naar Sydney
3 november, de dag van vertrek was aangebroken.. iedereen  was nerveus, het was een hele gekke dag. Na twee uurtjes in de auto gezeten te hebben kwamen we aan op Schiphol, nog even snel samen iets gegeten en ik kon vertrekken. Het vertrek was emotioneel iedereen moest huilen, en jawel zelfs Joeri had traantjes in zijn ogen haha. Aangezien het tijdsverschil met thuis (Nederland) en Sydney 10 uur (in Sydney is het 10 uur later) kwam ik zaterdag 5 november in Sydney aan. Ik werd opgehaald op het vliegveld en naar mijn hostel gebracht waar ik twee weken zou verblijven.

In het begin vond ik het allemaal een beetje lastig en voelde ik me soms ook wel alleen, ondanks dat ik al meteen iemand had leren kennen die me mijn eerste week een beetje van Sydney had laten zien. Ik weet nog dat ik Shirley belde en zei: "Nou shir denk niet dat ik lang zou blijven!" En tsja.. we zijn al 3,5 maand verder en ik ben nog steeds in Australië haha! 

SYDNEY
Mijn tweede week in Sydney leerde ik Lize kennen. Een meisje uit België. Ik ben zooooo blij dat ik haar heb leren kennen. Ik heb echt een leuke tijd met haar gehad in Sydney en veel met haar gelachen. Gedurende de twee maanden dat we in Sydney waren hebben samen in een flat met vele andere gewoond. Het was er niet altijd perfect, begrijp me niet verkeerd, heb het er leuk gehad maar het waren gewoon niet "mijn soort mensen". Tsja ik ben niet altijd de gemakkelijkste haha. Anywayssss.. ben daardoor heel erg blij dat Lize er was :). 

Werk in Sydney
Zoals ik in het begin zei zou ik voor werk naar Australië gaan. En ja, ik heb gewerkt in Sydney, drie weekjes voor een evenementenbureau, maar dat verliep helaas niet zoals ik dacht dat het zou verlopen. Ook heb ik nog gewerkt voor een kerstmis decoraties bedrijfje. Na de kerst heb ik geholpen om de kerstbomen in Sydney op te ruimen. Was wel een grappig baantje. En heb dankzij dit baantje ook leuke mensen leren kennen. Niet onbelangrijk natuurlijk! 

Oud & nieuw in Sydney
Jeetje wat was dat een ervaring! Dit zal ik nooit meer vergeten! Het vuurwerk in Sydney tijdens oud & nieuw staat bekend om een van de mooiste vuurwerkshows ter wereld. En ik kan bevestigen dat het dat zeer zeker is! 

Vertrek naar Airlie
Op een gegeven moment besloot ik genoeg gehad te hebben van Sydney, ik boekte een ticket naar Airlie en vertrok die zelfde week nog..

Okayyyy ik denk dat dit wel even een lang genoeg verhaaltje is :)!
Ik plaats zo snel mogelijk een verhaal over mijn avontuur in Airlie tot nu toe! Ik kan jullie al zeggen dat het hier geweldig is!

XXX LIEFS DAIS!